Haber Detayı
Veri depolama teknolojilerine kafa tutacak: Kasetçalarlar geri dönüyor
Dev veri merkezlerine olan bağımlılığı bitirebilecek yeni teknoloji, DNA'nın genetik kodunu ikili kodlara çeviriyor. Sistem, robotik dosya yönetimi özelliğiyle dikkat çekiyor; ancak tek bir dosyayı kurtarma süresi 25 dakika sürdüğü için günlük kullanıma geçişte hala aşılması gereken zorluklar var
Dijital verilerin katlanarak çoğalması ve yapay zekanın etkisiyle artan depolama ihtiyacına Çinli bilim insanları, şaşırtıcı bir çözüm geliştirdi.
Görüntü ve metin gibi dijital verileri yapay DNA iplikçikleri içine kodlayabilen ve bu iplikçikleri 100 metrelik bir plastik şerit üzerinde saklayabilen yeni bir sistem tanıtıldı.
Bu DNA bandı, yaklaşık 3 milyar şarkıya eşdeğer veriyi barındırma kapasitesine sahip.Bu yeni depolama ortamı, geleneksel bir kasetçalara benzeyen özel bir okuyucuya takılabiliyor.
Okuyucu, şeridi tarayarak istenen dosyayı buluyor ve DNA'yı serbest bırakan bir çözelti aracılığıyla veriyi anında geri alabiliyor.Araştırmacılar, bu sistemin yüksek depolama yoğunluğu nedeniyle yeni nesil bilgi depolama ortamı olmaya aday olduğunu belirtiyor.
Rulo halindeki DNA bandının, uzunluğu artırılarak depolama kapasitesini büyük ölçüde genişlettiği ve taşınabilirliği sağladığı vurgulanıyor.
Örneğin, yaklaşık 1 kilometre uzunluğundaki bir bant, 362.000 terabayta kadar veri saklayabilir.DNA depolamanın en büyük avantajı, verilerin kalıcılığı.
DNA iplikçikleri, koruyucu bir katman sağlayan Metal Organik Çerçeveler (MOF'lar) içinde saklanıyor.
Bilim insanları, bu sistemle verilerin oda sıcaklığında 345 yıldan fazla, 0 santigrat derecede ise 20.000 yıl kadar bozulmadan kalabileceğini tahmin ediyor.
Bant kırılsa bile şeffaf yapışkan bantla onarılabilmesi de dikkat çekici.Sistem, DNA bazlarını (A, C, G, T) ikili kodlara (1'ler ve 0'lar) karşılık gelecek şekilde kodlayarak dijital verileri yapay DNA'ya dönüştürüyor.
Bant üzerindeki her bölüm, bir barkodla hangi dosyanın nerede olduğunu gösteriyor.Dosya yönetimi ve gelecek potansiyeliBu sistem, DNA veri depolama alanında önemli bir ilerleme kaydediyor; çünkü dosyaların geri alınabildiği, değiştirilebildiği veya silinebildiği zarif bir "dosya sistemi" davranışı sergiliyor.
Ayrıca, robotik olarak çalışıyor ve hem sık erişilen ("sıcak") hem de nadiren erişilen ("soğuk") verileri yönetebiliyor.Ancak, mevcut durumda bazı zorluklar var.
DNA sentezi hala pahalı ve zaman alıcı bir süreç, ayrıca tek bir dosyayı banttan kurtarmak yaklaşık 25 dakika sürüyor.
Bu nedenle, mevcut DNA kasetçalar, günlük arşivleme için henüz pratik bir çözüm sunmuyor.Buna rağmen, bilim insanları bu araştırmanın, günümüzdeki devasa veri merkezlerine olan bağımlılığı azaltarak, büyük miktarda veriyi kompakt bir biçimde depolayabilen gelecekteki teknolojilere zemin hazırlamasını umuyor.
