Haber Detayı
Evrenin hız limitini aşan kamera: Saniyede 2 milyar kare çekimle geçmişi görüyor
Işıktan daha hızlı kayıt yapabilen özel bir kamera geliştirildi. Saniyede 2 milyar kare çekim yeteneğine sahip bu cihaz, lazer ışınlarının hareketini izleyerek bir optik illüzyon yaratıyor. Işığın hızını değiştirmese de, çekim perspektifi sayesinde geçmişi görme deneyimi yaşatıyor.
Bir zaman makinesi icat edilmiş olabilir mi?
Belki de evet… Ama sandığınız gibi "Geleceğe Dönüş" tarzında değil.Malzeme Bilimi alanında doktora sahibi olan Brian Haidet, ışıktan daha hızlı video çekebilen özel bir kamera geliştirdi.
Bu kamera, ışığın hareketini izleyecek kadar, hatta "geçmişi görecek kadar" hızlı kayıt yapıyor.Haidet, kendi YouTube kanalı olan AlphaPhoenix'te bu kamerayı sergiledi.
Bir deney sırasında, bir lazerin saniyede 2 milyar kare hızında kaydı alındı.
Lazer ışını bir aynaya doğru yansıyor, ardından diğerine sekerek bir tür "ışık merdiveni" oluşturuyor.Aslında teknik olarak her kamera geçmişi görüyor, çünkü ışığın hızı sınırlı.
Örneğin, James Webb Uzay Teleskobu 11,5 milyar yıl önceki geçmişe bakıyor.
Ancak normal kameralar saniyede 2 milyar kare hızında kayıt yapamadığı için ışığın "yayılmasını" yakalayamıyor.Işığın yavaşladığı yanılsamasıBu hızdaki çekimler ilginç bir optik illüzyon yaratıyor.
Haidet, kamerayı ışık kaynağına daha yakın konumlandırdığında kaydettiği bir videoda, kaynaktan çıkan ışınların gelen ışınlara göre daha yavaş hareket ettiği görünüyor.Mavi ışık aslında saniyede yaklaşık 15 santimetre gibi sabit bir hızda hareket ediyor.
Haidet bu hızı, doğru bir şekilde "evrenin hız limiti" olarak adlandırıyor.
Işığın hızı bilinen en hızlı hareket oranı ve ışık, herhangi bir referans çerçevesinde ne daha hızlı ne de daha yavaş hareket eder.
Peki o zaman görünürdeki yavaşlama neden yaşanıyor?Perspektif oyunu: Zamanın gerilmesi ve sıkışmasıBu durumun nedeni, kameranın bakış açısının zamanı gerip sıkıştırmasıyla ilgili.
Lazer açıldığında, ışık demeti aynalar arasında sekerek ilerler.
Kamera bakış açısı değiştiğinde, çıkan ışık yavaş görünüyor çünkü ışının kameraya ulaşması her kare arasında daha uzun sürüyor ve bu da zamanı uzatıyor.Tersine, ışın kameraya doğru yaklaştıkça, ışığın kameraya ulaşması için geçen süre kısalıyor.
Basitçe ifade etmek gerekirse, önceki karedeki ışık bir sonraki karedeki ışığı yakalıyor ve bu da algılanan hareket süresini sıkıştırıyor.
Işık kameradan uzaklaşırken geçmişin gerildiğini, kameraya yaklaşırken ise geçmişten gelen ışığın bugüne yetiştiğini görüyoruz.Bu çarpıcı etki, sadece Haidet’in özel yapım kamerasının 2 milyar fps çözünürlüğü sayesinde mümkün oluyor.
Önemli olan, ışın hızının asla değişmediğini ve algılanan tüm hız değişimlerinin tamamen kamera perspektifinin bir yanılsaması olduğunu hatırlamak.
