Haber Detayı
Gençler kimi örnek alsın?
“Do not meet your hero”-“Kahramanın ile tanışma.” Kulağa ilk başta ukalaca gelen bu deyim, aslında çağımızın en dürüst uyarılarından biri. Kahramanlarınla tanışırsan hayal kırıklığına uğrarsın çünkü onları kahraman yapan şey çoğu zaman senin onlara uzaktan bakmandır.
Yaklaştıkça parıltı dökülür, vitrin çatlar, arka odadaki karanlık görünür.
Bugün bu deyim sadece bireysel hayal kırıklıklarını değil, toplumsal bir çöküşü de anlatıyor.
Çünkü artık gençlerin “kahraman” diye önüne konan isimler, ya bir uyuşturucu operasyonunun manşetinde ya da kirli para ağlarının tam ortasında karşımıza çıkıyor.
Ve biz buna alışıyoruz.
İşte asıl felaket de burada başlıyor. **Bir zamanlar başarı hikâyeleri dinlerdik.
Yokluktan gelen iş insanları, sokaktan çıkıp zirveye yürüyen sanatçılar, disiplinle, emekle, akılla yükselen figürler...
Bugün ise başarı; hızlı para, gösterişli hayatlar, sosyal medyada parlatılmış sahte mükemmellik demek.
Ne pahasına olduğu kimsenin umurunda değil.
Ta ki bir sabah gözaltı haberleriyle uyanana kadar. **“Do not meet your hero” diyoruz ama gençlerin zaten kahramanlarla tanışmaya ihtiyacı kalmıyor; kahramanların kirli çamaşırları bizzat ekranlardan üzerlerine fırlatılıyor.
Bir zamanlar rol model diye alkışlanan isimlerin, uluslararası uyuşturucu ağlarıyla bağlantılı çıkması artık kimseyi şaşırtmıyor.
Şaşırtmaması daha da korkutucu.
Gençler bu tabloya bakıp ne öğreniyor?
Çok çalışmanın değil, doğru bağlantının işe yaradığını.
Ahlakın değil, güçlünün kazandığını.
Emeğin değil, hızın ödüllendirildiğini.
Sonra ne oluyor?
Gençler uyuşturucu operasyonlarında “taşıyıcı”, “aracı”, “kuryelik” gibi kelimelerle anılmaya başlıyor.
Kimse onların neden orada olduğunu sormuyor.
Sanki bu yol, bir anda durup dururken seçilmiş gibi davranıyoruz.
Oysa o yol, yıllardır döşeniyor. **Bir yanda “başarılı” iş insanları, kara para iddialarıyla gündeme geliyor.
Diğer yanda magazin sayfalarından düşmeyen ünlüler, yasa dışı ağlarla iç içe geçmiş hayatlarıyla konuşuluyor.
Gençlere ise sadece şu mesaj kalıyor: “Yakalanmazsan sorun yok.” İşte tam da bu yüzden “gençlere örnek alacak kimseyi bırakmadık.” Çünkü örnek diye gösterilenlerin çoğu, en temel değerleri çoktan satmış durumda.
Dürüstlük nostaljik bir kelimeye, emek romantik bir masala, adalet ise ancak dizilerde rastlanan bir kavrama dönüşüyor.
Daha kötüsü, bu çürümeyi eleştirenler bile bir süre sonra yoruluyor. “Herkes yapıyor” cümlesi, en tehlikeli afyonlardan biri.
Çünkü bu cümle, suçu bireyden alıp atmosfere yayıyor.
Kimse sorumlu değilse, herkes masum oluyor.
Ve masumiyet bu kadar ucuzladığında, suç da sıradanlaşıyor. **Belki de asıl soru şu: Gençlere gerçekten neyi örnek gösteriyoruz?
Hangi hayatı “başarı” diye alkışlıyoruz?
Hangi sessizliği “uyum”, hangi suskunluğu “akıllılık” sanıyoruz?
Eğer bir toplumda en çok konuşulanlar en kirli çıkanlarsa, orada gençlerin temiz kalmasını beklemek büyük bir ikiyüzlülük olur.
Gençler bizim aynadaki yansımamız.
Onlara kızmadan önce aynaya bakmak zorundayız. “Do not meet your hero” demek yetmez artık.
Belki de “Kahraman üretmeyi bırak, değer üret” demenin zamanı gelmiştir.
Çünkü kahramanlar düşebilir ama değerler düşmemelidir.
Aksi halde bu ülke, gençlere örnek alacak kimseyi gerçekten bırakmamış olacak.Günün Sözü: “Eğitimin işlevi, derin ve eleştirel düşünmeyi öğretmektir.
Zekâ artı karakter; işte gerçek eğitimin amacı budur.” (Martin Luther King)EĞİTİMDEN, BİLİMDEN, BAŞÖĞRETMENİN İZİNDEN AYRILMADIĞINIZ AYDINLIK GÜNLERİNİZ OLSUN.
