Haber Detayı
Küfü kesip atmak yetmeyebilir; bazı gıdalarda tehlike gözle görünmez
Buzdolabında küflenmiş bir peynir, biraz ekşimiş et ya da çürüğünü kestiğiniz bir meyve… Çoğumuz israf olmasın diye “bir şey olmaz” diyoruz. Ancak uzmanlara göre bazı gıdalarda küf, yalnızca görünen kısımdan ibaret değil ve ciddi sağlık riskleri taşıyor.
Buzdolabını açtığınızda küflenmiş bir peynir ya da yeşil benekler oluşmuş bir meyve görmek çoğu evde tanıdık bir manzara.
Pek çok kişi, “kötü kısmını kesip atarak” gıdayı kurtardığını düşünür.
Oysa toksikologlara göre bu alışkanlık, kimi zaman masum değil; hatta kanser riskine kadar uzanan sonuçlar doğurabiliyor.Amerika'da yayımlanan bir değerlendirme yazısında toksikolog Brad Reisfeld, küf ve bozulmanın gıdalarda yalnızca tat ve koku sorunu olmadığını, mikrobiyal toksinler yoluyla vücutta ciddi hasarlara yol açabileceğini vurguluyor.KÜF SADECE GÖRÜNEN KISIM DEĞİLKüf mantarları, yiyeceklerin içine doğru ilerleyen, gözle görülmeyen ipliksi yapılar (hifler) oluşturuyor.
Bu yapılar, gıdanın “sağlam” görünen kısımlarına kadar ilerleyebiliyor.
Yani küflü kısmı kesip atmak, her zaman güvenli değil.Üstelik bazı küfler, mikotoksin adı verilen son derece güçlü toksik maddeler üretiyor.
Bu maddeler hücrelere zarar verebiliyor, DNA’yı etkileyebiliyor, karaciğer ve böbrek hasarına yol açabiliyor.
Uzun vadede kanser riskini artıran bu besinlerle ilgili: Bu toksinlerin tadı yok.
Yani “acı değilse sorun yok” düşüncesi yanıltıcı.PEYNİRDE İNCE ÇİZGİPeynir, küfle olan karmaşık ilişkisiyle istisnai bir gıda.
Bazı peynirlerde küf, lezzetin ta kendisi.
Rokfor, brie, camembert özellikle.
Ancak bu “kontrollü” küflerin dışında gelişen siyah, yeşilimsi, kırmızımsı, tüylü görünümlü küfler tehlikeli olabilir.UZMANLARIN GENEL KURALIYumuşak peynirlerde (labne, lor, krem peynir): Küf varsa tamamı çöpe.Sert peynirlerde (kaşar, parmesan): Küflü bölgenin en az 2–3 cm çevresi kesilerek atılabilir.MEYVEDE “KES AT” HER ZAMAN ÇÖZÜM DEĞİLYumuşak meyveler (elma, armut, şeftali, çilek gibi) küflendiğinde, küf çok hızlı yayılıyor.
Özellikle elmalarda sık görülen mavi küf, patulin adlı bir toksin üretebiliyor.Bu nedenle uzmanlar, küflenmiş yumuşak meyvelerin tamamen atılmasını öneriyor.
Sert meyvelerde (örneğin havuç gibi) küflü kısmın genişçe kesilmesi bazı durumlarda daha az riskli olsa da, bu da “garanti” anlamına gelmiyor.TAHIL VE KURUYEMİŞTE RİSK DAHA YÜKSEKÖzellikle mısır, buğday, pirinç, fıstık ve diğer kuruyemişlerde görülen bazı küf türleri, aflatoksin adı verilen son derece tehlikeli toksinler üretebiliyor.
Aflatoksinlerin güvenli bir alt sınırı yok ve tekrarlayan maruziyetin karaciğer kanseriyle ilişkisi bilimsel olarak biliniyor.Uzmanların bu konuda uyarısı net!
Küflenmiş, rengi değişmiş ya da küf kokusu olan tahıl ve kuruyemişler kesinlikle çöpe atılmalı.ETTE KÜF VE KOKUEt bozulduğunda işin rengi daha da koyulaşıyor.
Çünkü burada devreye bakteriler giriyor.
Kötü kokuya neden olan maddeler yalnızca rahatsız edici değil; mide bulantısı, kusma ve tansiyon düşüşüne yol açabiliyor.Daha da kötüsü salmonella, campylobacter, clostridium botulinum gibi bakterilerin ürettiği bazı toksinler pişirmekle yok olmuyor.Uzmanların bu konudaki mesajı tartışmasız!
Şüpheli et, “bir pişirsem geçer” diye kurtarılacak bir gıda değildir.Odatv.com
