Tekstil dikiş tutmuyor!

Tekstil sektörünün önemli oyuncularından Kiğılı Yönetim Kurulu Başkanı Abdullah Kiğılı yine enteresan bir demeç verdi.Söylediği her kelimeyi dikkatle tartmak lazım… Zira kendisi aniden fikir değiştirme konusunda sektörde rakipsiz!

Ekim 2019’u hatırlayalım…“Sektörde 54’üncü yılımı yaşıyorum.

Bundan daha büyük kriz görmedik.

Dahası 450 AVM iflasın eşiğinde…” diyerek tabloyu kapkara çizmişti.Sadece dört ay sonra ise bu kez tam tersi yönde konuştu; “100 günde kimsenin hayal edemeyeceği şeyler oldu.

Faiz de enflasyon da indi.

Perakendede ümit doğdu.

Önümüz açıldı.”Yani tam bir “zengin kalkışı”!

Üstelik “AK Parti ile ülkemiz 50 yıl ileriye gitti” diyerek çıkışını taçlandırdı.***Gelelim bugüne… Aynı Abdullah Kiğılı bu kez; “Devlet hazır giyim ve tekstili gözden çıkardı.

Altı ay sonra üretim duruyor.

Anadolu’da fabrikalar kapanıyor, üretim Mısır’a kayıyor.

Bizi bekleyen büyük tehlike var.” diye konuştu.Bence bu sefer biraz beklesin… En az dört ay kadar… Belki yine kimsenin “hayal edemeyeceği” şeyler olabilir.

Belki de önleri bir kez daha açılır ve bu kez ülke “75 yıl” ileriye gider!***Tek millet… Tek bayrak… Tek vatan...

Tek devlet…Peki, tek stil var mı?

Yok!

Çünkü sektör çoktan gözden çıkarıldı.Keşke durumu aynı ortamda bulunan LC Waikiki Yönetim Kurulu Başkanı Vahap Küçük’e sorsaydı.

O, yıllar önce üretimi Mısır’a taşıdı bile...

Şimdi orada ülkenin en büyük üreticilerinden biri oldu.Demek ki önünü erken gören sadece ekonomistler değil, perakendeciler de var.***Durumu rakamlarla özetleyelim…Son 2.5 yılda 300 binden fazla işçi sektörden ayrıldı. 2025’te 2.000’den fazla firma kapandı. 289 firma konkordato ilan etti.Artan üretim maliyetleri, enerji fiyatları, finansmana erişim sıkıntısı derken sektör can çekişiyor.

Üstelik rakipler de çok dişli… Pakistan, Vietnam, Kamboçya… Ucuz işgücünün vatanları!Bir zamanlar yüzde 15 olan üretim fiyat farkı, bugün yüzde 60’a dayanmış durumda...

Hele Bangladeş ve Hindistan… Bizden hem ucuz hem istikrarlı…***Tekstil üretimi enerji yoğun bir süreç… Enerji maliyetlerindeki artış sektörü vurdu, vuruyor.

Yine de soralım… Kaç KOBİ karbon ayak izini ölçtü?Enerji tasarrufu, su kullanımı, atık yönetimi, geri dönüşüm… Bunları bilen kaç firma var?

Nitekim artık Avrupa pazarı “Yeşil Mutabakat” ve “Sınırda Karbon Vergisi” olmadan mal kabul etmeyecek.2026 itibarıyla ya çevreye uyumlu üretim yapılacak ya da ekstra vergi ödenecek.

Yani fazladan maliyet, azalan rekabet…***Ama endişelenmeye gerek yok!

Abdullah Kiğılı’ya göre Türkiye zaten 50 yıl ileri gitmişti… Yani bu işleri çoktan geçti.Biz biraz bekleyelim de… Fikri değişmezse yine… Oturur konuşuruz Türkiye’de tekstilin istikameti nereye?