İzmir çöp Bienali

Konuk yazar Selahattin Gezer yazdı...

İstanbul Bienali var da İzmir Bienali olmaz mı?

Üstelik İzmir Bienali, İstanbul Bienali'nin ağzını burnunu kırar, evire çevire döver, sonra da 'İzmir'in Kavakları' türküsünü söylerken etrafında fır döner!

İzmir çağdaşlığı ve aklı esas alır; asla ideolojiye göre hareket etmez.

Düşünmeyi, hakikati aramayı ve tefekkürü bayraklaştırır.

İzmir bir sanat ve üretim şehridir; bütün şehirlere nal toplatacak bir medeniyet şehridir.

Denizi okyanus mavisidir, Ferrari kalitesindeki havası ve üst lig oksijeni Amazonları kıskandıracak özelliktedir.

Ya balıkları?

Onlar, oksijen ve çıldırtan temizlikten dolayı bayılıp bayılıp kendilerini karaya vuruyorlar.

Allah balığın da hayırlısını versin.

Bakmayın o çöp yığınlarından şikayet edenlere.

Hatta o şikayet edenlerin koşarak kulağını çekmek lazım, çünkü sayıları çok fazla.

Durup çekmek çokça vakit alır.

İzmir Çöp Bienali, çöplerin altındaki hamam böceği kolonisini ve sömürgeciliğini büyütürken, fareleri de daha cüsseli olmak için örgütlemiştir.

Paraya önem vermeyen, darda ve ayazda kalmış sanatçı; hamam böceklerini ve fareleri çoluk çocuğuyla yersiz yurtsuz bırakmamak için, çöp yığınlarını derin bir sanat düşüncesiyle ortaya koymuştur.

PLASTİK SANAT SERGİSİ İstanbul'da iki bina arasına sandalye yığınları yapan İstanbul Bienali'nden geri kalmak istememiştir.

Fareleri örgütleyen şehrin, çöp yığınlarını örgütlemesinde mutlaka dayanılmaz bir mana ve hikmet vardır.

İzmir Bienali, sokakları ve caddeleri çağdaş sanat etkinliğinin zirvesine taşımıştır.

Çöp poşetlerinden oluşan plastik sanat sergisi düşündürücü ve dehşet uyandırıcıdır.

Sanatçının (!) ne tür sancılar geçirdiğini ve o sancılarla zihinsel imgeleri dışa vuruşuyla sokaklardan 'çağdaş çağdaş' sanat akımını taşırmıştır.

İzmir çağdaş çöp Bienali, gözü, kulağı ve aklı perdeli olanlara diyor ki: 'Aç perdelerini ve hangi sancıların dürtüsüyle bu sanat eserini (!) ortaya koyduğumuzu gör!

Yunanı döktüğümüz yere çöpünü atma, kimyasal ve lağımı akıtma!

Bu çöp yığınlarını gör, sakın israf yapma!

Dünyada açlık varken hoyratça tüketme! 'Hani açım!

Açım!' diyorsun ya ama evinden torbalarca çöp, hatta ekmek ve yemek artıkları çıkıyor, yapma!' diyor.

Çukur ve asfaltı yenilenmemiş yollar daima çöp dağlarından kıymetlidir.

En azından böbrek taşı düşürürsün.

Aklına da unuttuğun düşer...

İzmir Çöp Bienali'ndeki kıvranışlar içindeki sanatçının çok derin ve düşündürücü bu sancılı üretimi, geleceğin sanatçılarına da ışık tutan bir iz düşümüdür.

Venedik'in sular içinde olması çok mu?

Çöp yığınları arasında 'Bienal, Bienal' yaşamak hangi modern Avrupa (!) şehrine nasip olmuştur?

DUYARSIZ VE RUHSUZLAR Şakası bir yana: İzmir'deki çöp yığınlarındaki poşetler hangi duygularla düğümlenip, çöpe atılmış?

Kimisi şükür etmeden, o yenilen içilenin nerelerden ve hangi emeklerden geçtiğini düşünmeden; kimisi de, 'şimdi ben yiyip içtim ya, Gazzeli bebekler, çocuklar hangi açlık ve kıtlığın dişlileri arasında yok oluyordur?' diye suçluluk ve utanç duyarak düğümleyip atıyordur.

Gazze için, hangi duyarlı çocuğa alınan çikolata yarısı yenmiş şekilde atılmıştır?

Sahi, dışarı atılan yemek ve gıdalar dünyada kaç aç için bayram olur, hayata tutunacak takat olur?

Gazze'de bebeklerin ve çocukların kurumuş gövdesindeki kemiklere tutunan ruh, bedenden ayrılırken medeniyete, özgürlüğe, Çocuk Hakları Sözleşmesi'ne kusarak bu âlemden ayrılmak istiyor.

Duyarsız ve ruhsuz devlet liderleri de medeniyetin çöp yığınlarıdır...

Düşünen, üreten, insanlık onurunu hiçe saymayan, hakikatleri görmeyi sağlayan sanatçılara, bilim ve fikir insanlarına selâm olsun.