Love-Bombing: Aşkın hızlandırılmış kursu

BİR ilişkiye başladınız.

Daha ilk gün 'Sen benim ruh eşimsin, kaderimsin, evrenin bana hediyesisin' mesajları yağmaya başladı.

Sabah kahvaltısı yapamadan 'Sana pankek yapmayı özledim' yazıyor; daha akşam buluşmasından eve dönmeden 'Seni şimdiden çok özledim' bildirimi geliyor.

İşte karşınızda: Love-Bombing.

Yani aşkın 'normal dozunu' bırakıp, hortumla üstünüze sıkılan aşırı yoğun versiyonu.

İlk bomba: 'Sen benim her şeyimsin': Daha soyadınızı bilmeden size 'hayatımın aşkı' diyor.

Halbuki sizin tek istediğiniz çayın yanına bir simit.

Ama o, simidi değil sizi bütün fırınla beraber sahiplenmeye niyetli.

Mesaj tsunamisi: Telefonunuz 'ding' sesiyle kişisel bir hava saldırısı alarmına dönüşüyor.

Sabah 'Günaydın meleğim', öğle 'Yemek yedin mi prensesim', akşam 'İyi geceler ay parçam'.

Arada 'Su içtin mi?' hatırlatmaları...

Bir noktadan sonra su içmek istemeseniz bile sırf rapor verebilmek için bardak bardak içiyorsunuz.

Hediyelerle kuşatma: Love-bomber, ilişkinin ilk haftasında size en az üç peluş ayı, iki kolye ve 'özel yaptırılmış yastık' getirir.

Halbuki siz daha hala onun doğum gününü bilmiyorsunuz.

Yatak odası ayı barınağına, dolaplar bijuteri dükkânına dönmeye başlar. 'Geleceğimiz' konuşmaları: Daha ikinci buluşmada, 'Çocuklarımızın ismini düşündüm bile' der.

Siz hâlâ favori rengini öğrenmeye çalışırken, o sizin balayınızı hangi adada yapacağını planlamış.

Neden oluyor?: Çünkü love-bombing, bir çeşit hızlı yapıştırıcıdır.

Normalde aylarca sürecek romantik süreci fast-forward tuşuna basarak yaşatır.

Ama spoiler: hızlı yapıştırıcı kolay da sökülür.

Yan etkiler: *Yoğun ilgiye bağımlılık. * Telefonunuzun şarjının sürekli yüzde 1'e düşmesi. * 'Gerçekten seviyor mu yoksa bana kredi kartı pazarlıyor mu?' paranoyası. * Peluş ayı alerjisi.

Tedavi önerileri: Love-bombing'e maruz kaldığınızda hemen sakin olun.

Kendisinden üç gün mesaj atmamasını rica edin.

Eğer buna dayanamayıp 'Yaşıyor musun?' diye sorarsa, teşhis kesinleşmiştir.

Sonuç: Love-bombing, aşkın espresso shot'ıdır: İlk yudumda müthiş gelir, kalbinizi hızlandırır, ama biraz fazla kaçarsa uykusuzluk ve panik yaratır.

BUNU BİLİYOR MUYDUN?

II.

Dünya Savaşı'nda patates bile 'silah' oldu: İngiliz askerleri mühimmatın tükendiği bir çatışmada çareyi doğaçlamada buldu.

Ceplerine doldurdukları sıradan patatesleri, sanki el bombasıymış gibi düşmana doğru fırlattılar.

Uzaktan bakıldığında patatesler gerçekten patlayıcıya benziyordu ve Alman askerleri üzerlerine ölüm yağdığını sanarak paniğe kapılıp geri çekildiler.

Böylece basit bir patates, bir anlığına savaşın seyrini değiştirdi.

O an, askerlerin zekâsı sayesinde yemeklik sebze psikolojik bir silaha dönüşmüş oldu.

Kısacası savaş meydanında bile bazen en etkili cephane, insanın yaratıcılığı olabiliyordu.

TESPİTLİ YORUM @hertzhaia Küçük boy pizza 1 kişilik değil orta boy pizza da 2 kişilik değil.

Orta boy 1 kişilik.

Küçük boy pizza da sıfır kişilik.